Hallo!

Net terug van mijn vogelreis naar Spanje 19-25 November. In totaal 5 dagen gefotografeerd vanuit 7 verschillende hutten plus een dagje erop uit voor de Spaanse Ibex. De eerste fotodag fotografeerde ik, samen met mijn fotomaatje van deze week, vanuit de Steppehut. Nadat José David, de Spaanse beheerder van de fotohutten, ons had binnengelaten, en het aas had neergelegd, verschenen al snel de eerste vogels voor de hut. Eerst Eksters, maar even later ook Buizerds en Bruine Kiekendieven. Dat leverde een schouwspel op wat ik niet eerder gezien had. De vogels maakten duikvluchten op het aas, en even later verscheen er een onvolwassen Spaanse Keizeraend voor de hut, mijn eerste doelsoort van de week. Ook nog een Rode Wouw gezien. Na een uurtje of anderhalf werd de actieviteit minder, maar aan het eind van de sessie streek er een groep Zwarte Spreeuwen neer voor de hut. Dat leverde ook mooie beelden op.

's-Middags naar de Rode Wouwhut geweest. Dit was wel de minste hut van de week, en leverde weinig goede foto's op. Niet heel veel activiteit voor de hut, enkele Rode Wouwen en een Buizerd, aangevuld met een Raaf en wat Blauwe Eksters. Maar de groepsleden die later in de week na ons de hut bezochten hadden meer succes, en waren laaiend enthousiast. Wij hadden de pech dat we net een mindere middag troffen.

De valleihut de volgende dag leverde ons wel veel goede foto's op. Rode Wouwen, Bruine Kiekendieven en overvliegende Vale- en Monniksgieren zorgden voor veel spectakel. En heel bijzonder, de overgbleven restjes aas werden opgepeuzeld door twee Egyptische Mangoesten, een roofdier van ongeveer een meter lang.

s-Middags naar de hut voor de Blauwe Ekster geweest. Nadat de gids het voer had gelegd, en wegreed, stoven van alle kanten de eksters op het voer af. Wat een drukke vogels zijn het! En het waren er minstens twintig in totaal, daar moet je je wel op instellen. De setting was wat onnatuurlijk, maar wanneer je die merendeels buiten spel hield waren er zeker wel mooie beelden te schieten. De foto van de maand maakte ik daar ook. In een groep zijn er altijd wel een paar ruziemakers bij, zo ook nu. In totaal duurde dat moment zo'n 5 á 6 seconden. Ik zag het gebeuren en wist door snel te reageren deze foto te maken. Uitdaging hier was het maken van vliegbeelden, maar dat lukte nauwelijks. Ik heb heel lang zitten dubben welke foto van de maand ik zou kiezen. Een foto van een imposante en spectaculaire roofvogel, of deze. Ik heb gekozen voor wat ik de mooiste foto van de reis vind.

De volgende dag ging ik met een deel van mijn groep een dag erop uit voor het zoeken naar en fotograferen van Spaanse Ibex. Deze hoefdieren, waarvan de mannetjes imposante horens dragen, spreken zeer tot mijn verbeelding. José David was onze gids van vandaag, en ik was onder de indruk van zijn niet aflatende gedrevenheid om ons in de gelegenheid te stellen mooie foto's van deze dieren te maken. Het werd een mooie dag. We zagen ongeveer 35 á 40 dieren. Deze dag had ik niet graag willen missen, al had ik tijdens de reis dit uitje willen inruilen voor een ochtendje Spaanse Keizerarendhut. De groepsleden die daar waren geweest, waren laaiend enthousiast. Zeer veel actie voor de hut, met in totaal 2 adulte, en 2 juveniele Keizerarenden. Maar wij zouden die hut de laatste dag aandoen, en dat kwam goed. Dit dagje brak wel de week mooi in tweeën.

De laatste twee dagen werden de mooiste dagen van de week. Op donderdag vertrok ik al heel vroeg in de ochtend voor een dag in de Havikarend hut. Deze lag wat verder weg in Extremadura. Na een ritje van zo'n anderhalf uur kwamen we aan bij de beheerder van die hut. De weg naar de hut, bovenop een hoge rotswand was moeilijk begaanbaar, en daar was de 4 wheel drive van de gids noodzakelijk. Nadat de gids het aas had gelegd en weer vertrokken was, duurde het even voor de eerste actie voor de hut. Alleerst waren daar drie Roodborstjes, alsmede een Zwarte Roodstaart. Na ongeveer twintig minuten zag ik op één van de rotsblokken voor de hut een donkerblauwe vogel. Een Blauwe Rotslijster! Die heeft hier ook zijn territorium, en kwam af op de meelwormen gelegd door de gids. Die lagen op drie meter voor de hut. Dat leverde mooie beelden op. Op een gegeven moment , na ongeveer drie kwartier, zag ik ineens twee forse vogels boven de rotsen omhoog zweven, de Havikarenden! Ditmaal was het stel compleet, eerder deze week hadden andere groepsleden alleen het mannetje gezien. In slow motion lieten ze zich op de rotsen voor de hut zakken, het mooiste vogelmoment van de week! Ruim anderhalf uur bleven ze voor de hut. En 's-middags kwamen ze nog af en toe langsgevlogen. Later in de middag nog een mooie Kleine Zwartkop gefotografeerd. En ook het vrouwtje Blauwe Rotslijster verscheen nog even voor de hut. 's-Avonds tijdens de borrel beseften we maar al te goed hoeveel geluk we hebben gehad. Het is geen zekerheid dat de arenden voor de hut verschijnen. 

De laatste dag ging ik samen met mijn maatje van deze week, Teus van Ravenstein, dan eindelijk naar de Keizerarenden. Ook nu waren we zeer gelukkig, en hadden ook wij veel actie voor de hut. Na één minuut al kwam de eerste arend al aangevlogen, evenals wat Rode wouwen en Raven. Na een half uur verscheen het vrouwtje Keizerarend die meermaals langs de hut vloog, wat mooie vliegbeelden opleverde. Een zeer imposante vogel, met een spanwijdte van bijna 2 meter! En ook hier waren twee Mangoesten aanwezig. 

In de middag gingen we naar de laatste hut, de hut voor de Havik. De week was al goed, het maakte me niet uit of de Havik zou komen of niet. Het duurde ruim anderhalf uur, maar ineens was ie daar, beter gezegd ze het was een vrouwtje. Na enige tijd zagen we een grote schaduw over de bomen bewegen. De Havik zag het ook, en ging gelijk mantelen, waarbij ze de lucht nauwlettend in de gaten hield. Dat betekende maar één ding, er was een andere rover in de buurt. Dat bleek een Buizerd te zijn. En jammer, de Buizerd eiste de prooi op en joeg de Havik weg. Later hoorden wij dat we de Buizerd weg hadden moeten jagen, omdat die daar niet gewenst is. De Havik zou weleens voorgoed weg kunnen blijven. Wel mooie foto's gemaakt van de Buizerd in prachtig licht. Nu was het klaar, de volgende dag was onze terugvlucht naar Nederland. Het was een topreis geweest, wat heet mijn mooiste fotoreis tot nu toe met een recordaantal foto's (ruim 11.000). Alle verwachtingen werden ingelost, en werden zelfs overtroffen. We hadden het ook goed getroffen met het weer, wat bijdroeg aan de goede resultaten.Dat het ook anders kan, blijkt wel uit een blog op de site van Nature Talks van de Spanjereis van vorig jaar december. Toen was het een druilerige week, met magere resultaten. Zo goed als onze week geweest is, is dus geen zekerheid. Wat de fotografische resultaten betreft, zie ik nog wel ruimte voor verbetering, nu ik alle beelden bekeken heb. Komende tijd ga ik een nieuwe groep plaatsen in het portfolio met foto's van de reis. Ook de groep van de Bulgarijereis van juni 2017 ga ik nog aanvullen. Voordat ik deze reis ging maken, had ik al geboekt voor de April editie van deze reis komend jaar. Dan met deels andere hutten, de trekvogels zijn dan uit Afrika terug. Dus ook met andere soorten als Bijeneter, Grote Trap, Hop en nog veel meer. Ik verheug me er nu al op!

Tot een volgende blog!